Hamileliğin aileye duyurulması

Bir bebeğim olacağı haberini özel bir şekilde duymayı en çok annem hak ediyordu...

Annem, dünyanın hem en sevgi dolu hem de en becerikli kadınlarından biridir. Elinden her iş gelir, üstelik her şeyi en iyi ve en doğru şekilde yapmak için büyük bir enerjisi vardır. Sevgiyle ışıldatır her yeri ama galiba çoğu kişi annesi için böyle düşünür. Çeyizimi de büyük bir özenle hazırlamıştı; en nadide el işleri, örtüler, yataklar, yorganlar... Çeyizimin en özel parçalarından biri, üzeri işlemeli bir bohçaydı. İçinde ilk patiğim, zıbınım, birinci yaşımda alınan ayakkabım, ilkokul müsameresinde giydiğim dans kıyafetim gibi bebekliğime ve çocukluğuma dair eşyalar vardı. Hepsini özenle korumuş ve saklamıştı. Annesinden de kendisine böyle bir bohça geçtiğini, benim de çocuğum için böyle bir şey hazırlayacağımı umduğunu söylemişti. Evet, yetişkin kızı olan her anne gibi o da anneanne olmayı yürekten istiyordu. Zaten bu durum hep böyle değil midir? Siz anne olmaya kendinizi çok hazır hissetmiyor olsanız bile anneniz çoktan anneanne olmayı kafasına koymuştur. Annem çocuk konusunda bana baskı yapmadı hiçbir zaman; ama devamlı “Sen çalışıyorsun ve torunuma ben bakacağım. Ama sonsuza kadar enerjik kalamam, bu nedenle elini çabuk tutsan iyi olur” diyordu. Anneme hak verdim ve kariyerim devam ederken bebek de yapabileceğime inandım. Üstelik bebeğimi annemle birlikte büyütecektik ve bu büyük bir şanstı. Daha hamile olduğum kesinleşmeden güzel bir bohça satın almış, üzerine kocaman neşeli bir bebek illüstrasyonu ve altına da annemle çektirdiğimiz güzel bir fotoğrafı bastırmıştım. Hamileliğimde ilgili mutlu haberi aldığımızda eşimle birlikte annemlere gittik. Hazırladığım bohçayı anneme verdim; “Anneciğim” dedim, “Bu bohçanın içini minik bebeğimizle ilgili hatıralarla birlikte doldurmamızı istiyorum.” Mutluluktan ağlayarak sarıldı bana...

Ece'nin annesi Aylin hanım

Bu mutlu haberi sevdiklerinizle paylaşmadan önce doğum yapacağınız tarihi hesaplamak da güzel bir fikir olabilir aslında… Ne dersiniz?