Anne ve küçük çocuk arasında ayrılma kaygısı

Sosyalleşme, daha fazla hareketlilik ve büyüyen bir kelime dağarcığı çocukları yaşamda değişiklikler için hazırlar. Bu geçişler her iki yönden de zor olabilir. Bir ebeveyn çocuğunu kendi başına bu ilk birkaç adımı attıktan sonra düşeceğinden korkarak kaygıyla kenardan izler. Bir çocuk özellikle eğlenceli bir oyun buluşmasından sonra arkadaşına veda etmek zorunda olduğunda kendini üzgün hisseder.

Ayrılık Kaygısı Nedir?

Ayrılık kaygısı, hemen hemen tüm çocuklarda görülen bir evredir. Bu evre, bebeğinizin veya yeni emekleyen çocuğunuzun duygusal gelişiminin tamamen normal bir parçasıdır ve küçüğünüz yaklaşık 2 yaşına geldiğinde muhtemelen bundan kurtulacaktır.

Ayrılık Kaygısının Belirtileri Nelerdir?

Ayrılık kaygısı evresinde, bebeğinizde aşağıdaki belirtiler görülebilir:

• Yabancıların yanında huzursuz olabilir, hatta arkadaşları, akrabaları veya bebek bakıcısı gibi oldukça sık gördüğü insanların yanında bile utangaç davranabilir.

• Onu biriyle bıraktığınızda veya odadan her çıktığınızda ağlayabilir veya yaygara koparabilir.

• Uyku vakti onu beşikte bıraktığınızda, siz dönene kadar ağlayabilir.

• Gecenin bir yarısı ağlayarak uyanıp sizi arayabilir (uyku vakti ayrılık kaygısı hakkında daha fazlasını burada okuyabilirsiniz).

Ayrılık Kaygısı Ne Zaman Başlar?

Çoğu bebekte ayrılık kaygısı yaklaşık 8 aylıkken başlar ancak bebeğinizde bunun belirtilerini 4 aylık gibi erken bir zamanda görmeye başlayabilirsiniz. Bunun nedeni, 4 ile 7 ay arasında bebeklerin insanları ve nesneleri göremeseler bile onların var olduklarını fark etmeye başlamasıdır. Bu durum, nesne kalıcılığı olarak ifade edilir.

Örneğin, odadan çıktığınızda bebeğiniz uzaklaştığınızı bilecektir. Hala var olduğunuzu bilse de sizi göremediği için üzülecektir. Henüz zaman anlayışı olmadığından (bu anlayış, büyüyene kadar gelişmez), ne zaman döneceğinizi, hatta geri dönüp dönmeyeceğinizi bilemez ve ağlayabilir veya yaygara koparabilir.

Ayrılık Kaygısı Ne Kadar Sürer?

Her bir çocuk gelişim için kendi zaman çizelgesine sahiptir ancak ayrılık kaygısı evresi genellikle 10 ile 18 ay arası bebeklerde zirveye ulaşır. Genellikle bebeğinizin ikinci yaşının son yarısında kaybolur.

Ayrılık kaygısı döneminin uzunluğu, belirli durumlara tepki verme şeklinizden etkilenebilir. Örneğin, bir ağlama nöbeti sırasında tepkiniz hemen bebeğinizin yanına gidip onu rahatlatmaksa, ağlama krizinin ileride bebeğinizi terk etmenizi önleyeceğini öğrenebilir.

Küçüğünüz üzgün olduğunda onu teselli etmek istemeniz doğaldır. Tepki verme şeklinizin, bebeğinizin ileride benzer bir durumda nasıl tepki vereceğini etkileyebileceğini unutmayın.

Bebeğiniz emeklemeye başladığı zaman bile ayrılık kaygısı belirtileri göstermeye devam edebilir. 1 yaşındaki bir çocuk için kısa ayrılık dönemleri (sonraki bölümde bununla ilgili daha fazla bilgi verilecektir) bağımsızlığını geliştirmesine yardımcı olabilir. Başka bir deyişle, yeni emekleyen çocuğunuzun sinir krizi geçirmek yerine sizin dönüşünüzü beklemeyi öğrenmesine yardımcı olabilirsiniz (sinir krizlerini gidermeye ilişkin ipuçları alın).

Bazı ender durumlarda, ayrılık kaygısı ilkokul yıllarına kadar sürebilir. Çocuğunuzun kaygısı konusunda endişeleriniz varsa, çocuk sağlık uzmanınıza danışın.

Ayrılma ve kaygı

Çocuk bir ebeveyn veya bakıcıdan ayrılmakta çok kaygılı olduğunda ayrılık sorun olur. Biraz kaygı normaldir ve hatta beklenir. Kaygı daha yoğun, uzun süreli ve sürekli olduğunda ayrılıkla baş etmek daha zordur. Kreşe gitmek istemeyen çocuk sık görülen bir örnektir. Çocuğunuz evde sizinle kalmak için çok uğraşabilir.

Çocuğunuza yardım etmenin yolu

Ayrılma ile ilgili sorunların çoğu zaman bir "büyük çocuk yatağında" uyumak ya da yeni bir erkek veya kız kardeşe uyum gibi gelişimsel geçişler sırasında ortaya çıktığını unutmayın.

Ondan duygularını paylaşmasını isteyin

Küçük çocuklar her zaman deneyimlerini doğrudan paylaşacak sözel becerilere sahip değildir, bu nedenle çocuğunuzun duyguları hakkında daha fazla bilgi edinmek için ona oyun oynatın veya resim çizdirin.

Gözlemleyin

Yoğun tepkiler olduğunda dikkat edin. Çocuğunuzda gördüğünüz tepkiler zor ayrılık durumlarını yönetme çabalarında size yol gösterebilir. Örneğin, bazı çocuklar bir aktivite veya etkinlik bittikten sonra vedalaşmakta sorun yaşamaz. Bazıları içinse ayrılma üzücü ve acı vericidir. Çocuğunuz için ayrılmanın ne zaman olacağını anlamak gerçekleştiğinde yanıt vermeye hazır olmak için bir yoldur.

Hızlı ayrılın

Çocuğunuz ilk kez bir bebek bakıcısı ile kalıyorsa, bu durumda iyi bir kural, çocuğunuzun duyacağı net bir vedalaşma ile hemen ayrılmaktır. Bu şekilde sizin gittiğinizi bilecek ve izin orada olduğunuzu bilmekten gitmenizi izlemeye ve bakıcı ile kalmayı kabullenmeye geçiş yapabilecektir.

Okulun ilk günü

İlk kez okula gitmek çocuklar için başka bir önemli geçiştir. Geçişi daha kolay yapmanın yollarını araştırın. Bilinmeyen korkusunu en aza indirmek için yazdan önce okulu ziyaret edin ve gelecekteki sınıf arkadaşları ile tanıştırın. Birçok anaokulunda yılın başında ebeveynlerin çocukları ile birlikte okula geldikleri alıştırma programları vardır.

Kendinize yardım etmenin yolu

Okula vardığınız anda çocuğunuz neşeyle sizden ayrılıp sınıfa koşuyorsa, kendinizi şunu merak ederken buluyor musunuz: "Bir dakika! Veda etmek onun için bu kadar kolay mı?" Bu normal bir insani tepki olsa da, ebeveynin kendi ayrılma sorunlarının çocuğu etkileyip etkilemediği düşünülmelidir.

Bir ritüel geliştirin

Bu vedalaşıp birbirine öpücük üflemek gibi basit olabilir. Başka bir ipucu da tekrar buluştuğunuzda çocuğunuzla eğlenceli aktivite planlamaktır.

Bebeklerde Gece Yaşanan Ayrılık Kaygısı

Bebeğiniz yatmadan önce odadan çıktığınızda endişeli hissediyorsa veya uyandığında sizi yanında göremeyince üzülüyorsa bu zor olabilir.

Bu hem siz hem de bebeğiniz için zor ve yorucu bir durum olabilir ama bu dönemin geçici olduğundan emin olabilirsiniz. Bu evrede sakin kalmaya ve tutarlı bir davranış biçimi geliştirmeye çalışın. Zamanla bebeğiniz sabah yanında olacağınızı öğrenecektir.

Geceleri Ayrılık Kaygısını Önlemenize Yardımcı Olacak Taktikler ve İpuçları

İşte geceleri ayrılık kaygısını azaltmak için deneyebileceğiniz birkaç strateji:

• Bir uyku vakti rutini oluşturun. Bebeğinizin beklentilerini tutarlı bir alışkanlığa bağlı kalarak belirleyebileceğinden bir uyku vakti rutini oluşturmanız fark yaratabilir.

• Çocuk odasının kapısını açık bırakın. Bebeğiniz, sizi diğer odadan hâlâ duyabildiğini bilerek rahatlayabilir.

• Bebeğinize bir geçiş nesnesi verin. Bebekler bu süreçte normalde bir teselli olma alışkanlığı geliştirir: Başparmağını emebilir, ileri geri sallanabilir ve/veya bir nesneyi okşayabilir ve ona sarılabilir. Bebeğinize küçük bir battaniye veya dolgu oyuncak hayvan vermenin uygun olup olmayacağını sağlık uzmanınıza sorun.

• Bebeğinizin davranışını ödüllendirmeyin. Gecenin bir yarısı sizi çağırdığı için yanlışlıkla bebeğinizi ödüllendirmeye çalışmayın. Hasta olmadığından ve bezini değiştirme ihtiyacı olmadığından emin olmak için onu kontrol edebilir ve sözlü olarak teselli edebilirsiniz. Bunun dışında onu yataktan kaldırmanız, kendi yatağınıza götürmeniz ya da ışığı açmanız önerilmez. Yanından ayrılmadan önce, bebeğinizi tekrar uyutmaya çalışın. Ağlamaya devam ediyorsa, onu biraz daha teselli etmeye devam edebilirsiniz.

SIK SORULAN SORULAR

Bebeklerde ayrılık kaygısı nasıl giderilir?

Ayrılık kaygısı, çocuğunuzun duygusal gelişiminin tamamen normal bir parçasıdır. Bunu tamamen gidermenin veya önlemenin bir yolu yoktur.

Geceleri ayrılık kaygısıyla nasıl başa çıkarsınız?

Bebeğinizin gece yaşadığı ayrılık kaygısıyla başa çıkmanın bazı yolları vardır: • Çocuk odasının kapısını açık bırakın. • Sağlık uzmanınız onaylarsa, duygusal destek için bebeğinize bir dolgu oyuncak hayvan veya küçük bir battaniye verin. • Onu yataktan kaldırmak veya ışıkları yakmak yerine sözlü olarak rahatlatmaya çalışın.

3 aylık bebeklerde ayrılık kaygısı görülebilir mi?

3 aylık bir bebek yanında olmadığınızı anladığına dair bazı işaretler gösterebilir ancak ayrılık kaygısı genellikle daha sonra, yaklaşık 8. ayda başlar.

Bebeğimde ayrılık kaygısı olup olmadığını nasıl anlarım?

Ayrılık kaygısının belirtileri şunlardır: • Bebeğiniz size daha sıkı sarılmaya başlayabilir. • Başkalarına, hatta daha önceden bildiği kişilere karşı temkinli davranabilir. • Sizi göremediğinde veya siz başka bir odadayken ağlayabilir. • Uyumayı reddedebilir veya gece uyanıp sizi çağırmak için ağlayabilir.

Ayrılık kaygısı, yeni emeklemeye başlayan çocukluğa doğru ilerleyen ve daha bağımsız hale gelen bebeğinizin gelişiminin doğal bir parçasıdır. Bu yazıdaki ipuçlarından bazılarını deneyebilir ve daha fazla tavsiye almak için sağlık uzmanınızla görüşebilirsiniz. Bu zor evrenin zamanla geçeceğini unutmayın.